Ονειρεύτηκα…

(Από Νίκο Αξιώτη) :

9/5/2010

…κι εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο .Και ξαφνικά στο όνειρό μου δεν ήταν πια Απρίλης .Ακαθόριστη εποχή .Βροχή ,πολύ ζέστη ,γύρω μου χιόνι κι εγώ γυμνός .Από μακριά βουή και θόρυβος .Δεινόσαυροι !Σκόνη και τεράστια ζώα έρχονται καταπάνω μου .Τρέχω ,ιδρώνω ,λαχανιάζω και τρέχω .Και όλο και πιο κοντά μου .Κι εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο .Και ήταν taboo .Ήταν απαγορευμένο όνειρο .Δεν επιτρέπεται κανείς να δει τέτοιο όνειρο .Κανείς !Κι εγώ το είδα και περικυκλώθηκα από δεινόσαυρους .Και ο Απρίλης έγινε Δεκέμβρης ,Ιούνης και Σεπτέμβριος μαζί .Και προσπάθησα να ξυπνήσω …αλλά μάταια .Αυτή ήταν η τιμωρία μου .Να κοιμάμαι .Και τα μάτια ανοιχτά αλλά κοιμάμαι .

Μη με αφήσεις να φύγω

(Από Νίκο Αξιώτη) :

Μη με αφήσεις να φύγω ,χωρίς να μου δώσεις την ευκαιρία να κλείσω την πληγή σου …

15/5/2010

Νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να με αφήσεις .Μη μου κρατάς άλλο το χέρι .Τώρα θα δοκιμάσω μόνος μου .Χωρίς να κρατιέμαι από κάπου .Χωρίς βοηθητικές ρόδες .Χωρίς προστατευτικά στα χέρια και στα γόνατα .Σε παρακαλούσα αλλά όλο και πιο πολύ μου έσφιγγες το χέρι !Και με καθοδηγούσες σε ένα δρόμο που τώρα πια τον ήξερα καλά και δεν τον ήθελα καθόλου .Μεγάλος δρόμος .Φαρδύς .Χωρίς αυτοκίνητα ,χωρίς ανθρώπους ,χωρίς τίποτα !Κι εσύ εκεί !Επέμενες να τον περπατήσω .Ήταν ο δρόμος που σου άρεσε .Κάτσε …είχα πει .Αφού σου αρέσει οφείλω να βρω κι εγώ κάποιο ενδιαφέρον .Και βρήκα !Εσένα !Και περπατούσαμε και τρέχαμε και βλέπαμε όνειρα .Και κάναμε όνειρα .Και πέφταμε και σηκωνόμασταν .Και λίγο ιώδιο στις πληγές και πάλι παιχνίδι .Κρυφτό .Δεν σου άρεσε να τα φιλάς .Και σε έψαχνα συνέχεια .Κρυβόσουν πάντα πολύ καλά .Που τις έβρισκες αυτές τις κρυψώνες ;

To σημάδι με τoν αριθμό 7

(Από Δημήτρη Μαχαίρα)

Κάποιες φορές σε καλεί το σημάδι να ακολουθήσεις ένα δρόμο που ποτέ δεν αποπειράθηκες. . Σου ζητά να εγκαταλείψεις το όνειρο στο οποίο επένδυσες και να αφιερωθείς σε νέα διαδρομή. Η φωνή μέσα σου συμφωνεί και σου θυμίζει ότι για πάντα θα είσαι ο μαθητής που εκπαιδεύεται

Το μυστικό τάγμα των 7

Στο Μεσαίωνα ένας όρκος έπρεπε να δοθεί μπροστά σε επτά μάρτυρες και αυτός προς τον οποίο δινόταν, ραντιζόταν επτά φορές με αίμα.

Το μυστικό του τάγματος έπρεπε να μείνει καλά κρυμμένο ..

Η Βροχή (B side)

(Από Αλ. Γκίνη & Spark) :

ΝΥΧΤΕΣ ΒΡΟΧΗΣ

Σκηνή 1η

Η γυναίκα κάθεται στην καρέκλα σκυμμένη με τους αγκώνες πάνω στο γραφείο και τα δάκτυλά της μέσα στα μαλλιά της σε εμβρυϊκή στάση. Σηκώνει αργά το βλέμμα της. Τα φώτα αρχίζουν να φωτίζουν και το άλλο μισό του κομοδίνου. Μια γυναίκα με κοντά μαύρα μαλλιά, μαύρο τιραντέ μπλουζάκι και μαύρη φαρδιά πανταλόνα κάθεται απέναντί της και ακολουθεί τις κινήσεις της ανέκφραστη.

Γυναίκα: Άσπρο. Άσπρο είναι το πρώτο χρώμα,

Λευκή Ποδιά

(Apo Spark)

Νοσοκομείο. Προχτές. Ώρα δυσπροσδιόριστη. Κόσμος αποπροσανατολισμένος να ψάχνει γιατρό. Τους ίδιους ψάχνω και ‘γω μήπως με δουν που κάνω κοπάνα. Πλησιάζω στην έξοδο. Ο διάδρομος ανοίγει σαν δέλτα ποταμού, που χάνεται στην θάλασσα. Και άλλος κόσμος μπροστά μου. Σε σειρά αυτή τη φορά. Περιμένουν να σφραγίσουν βιβλιάρια. Μια γυναίκα πεσμένη κάτω κλαίει, φωνάζει. Στέκομαι. Είμαι κοντά στην πόρτα. Την βλέπω στο βάθος. Δεν καταλαβαίνω τι λέει η γυναίκα. Ξεχωρίζω με την άσπρη μου ποδιά πίσω από την πολύχρωμη σειρά. Κινδυνεύω.

H BPOXH

(Από Αλ. Γκίνη & Spark) :

BPOXH

(Νύχτα πρώτη)

Τρεις και τέταρτο, βρέχει. Μια πόλη βροχή, μια πόλη σιωπή, μέσα κι έξω απ’ τα σπίτια…. Χιλιάδες δρόμοι τρέχουν με διακόσια… άναρχο δίχτυ φωτός… κι έρωτες στάζουν απ’ τα κεραμίδια, στάλα – στάλα…… συνωστίζονται στους υπονόμους, κοκκινίζουν τη θάλασσα.

Είναι αυτή η στιγμή…… που τα ψέματα τελειώνουν… και πρόσωπα ανέκφραστα βουλιάζουν σ’ ακίνητες λίμνες… είναι τούτη δω η νύχτα… η μοναξιά….. Η μοναξιά τρώει τους ανθρώπους σαράκι… Κι είναι μερικοί που γυρίζουν…. λίγοι….. μα το βλέμμα τους χαμένο…. σα να έμειναν για πάντα σε μια νύχτα σαν κι αυτή… τί να πω, τί άλλο να πω…..

Το παραμύθι της Χιονάτης…

(Από Δημήτρη Μαχαίρα) :

Το πασίγνωστο παραμύθι της χιονάτης δεν είναι παραμύθι αλλά θρύλος που βασίζεται στην αληθινή (τραγική) ιστορία της Margarete von Waldeck (1533-1554)- αλλά η πιο γνωστή είναι εκείνοι που διέδωσαν και τροποποίησαν σε ορισμένα σημεία οι αδερφοί Grrim,το 19ο αιώνα…Όλοι λίγο πολύ ξέρουμε πως έχει η ιστορία:η κακιά μητριά,ο μαγικός καθρέφτης,η εγκατάλειψη στο σκοτεινό δάσος,οι εφτά μεταλλουργοί νάνοι,το μήλο που έφερε τον ύπνο,το φιλί του πρίγκιπα…Τα στοιχεία αυτά είναι τα σημεία κλειδιά του παραμυθιού και ουσιαστικά διηγούνται μια ΔΕΥΤΕΡΗ ιστορία…

Η παρθένα (λευκή) Χιονάτη είναι το