Τύψεις

(Από Γιάννη Λίτο) :

Λοιπόν, εγώ φαντάζομαι έναν από τους ήρωες ως εξής: Θα είναι πιο μαζεμένος, πιο ήσυχος, πιο φοβητσιάρης, πιο συνεσταλμένος, θα φοβάται να παίρνει ρίσκα ή να τσακωθεί με κάποιον και όλα αυτά διότι έχει ένα φριχτό παρελθόν το οποίο προσπαθεί να ξεχάσει. Πριν από χρόνια δεν είχε αυτόν τον χαρακτήρα. Ήτανε πολύ αυθόρμητος, εκπληκτικά ζωηρός, άτσαλος, γόης, που εκμεταλλεύονταν τους πάντες και τα πάντα ιδιαίτερα τα μικρά κοριτσάκια που γοητεύονταν από την ομορφιά του. Κάποια μέρα βγαίνοντας από ένα μπαρ, ψιλό–μεθυσμένος, με αγκαλιά 2 κοπέλες, συναντάει ένα κοριτσάκι “7” χρόνων, βουτηγμένο στα κλάματα, το οποίο έχει χάσει τους γονείς του. Ζητάει βοήθεια από τον ήρωα μας για να βρει τους γονείς της. Όμως αυτός την αγνοεί και την σπρώχνει. Το κορίτσι κρατάει το πρόσωπο του για να κρύψει τα δάκρυα του και φεύγει σε έναν σκοτεινό δρόμο μόνο του. Την επόμενη μέρα καθώς σηκώνεται από το κρεβάτι του αφήνοντας τις δυο κοπέλες, που είχε χθες μαζί του, να κοιμούνται ανοίγει την τηλεόραση και πετυχαίνει έκτακτο δελτίο ειδήσεων όπου η δημοσιογράφος ανακοινώνει στον κόσμο τον βιασμό, την κλοπή και την δολοφονία ενός “7” χρόνου κοριτσιού κοντά στην περιοχή όπου ήταν το μπαρ που γλεντούσε χθες ο ήρωας μας. Αυτός αναγνωρίζει το κορίτσι από την φωτογραφία του δελτίου και αρχίζει να κλαίει που χάρις αυτόν έγινε αυτό το αποτρόπαιο πράγμα…